Wokół „Ponurego”

1. Cichociemny por. Jan Piwnik "Ponury" vel "Donat" Cichociemny por. Jan Piwnik „Ponury” do 9 kwietnia 1942 roku, w ramach Komendy Głównej Armii Krajowej, zajmował się odbiorem zrzutów kolejnych ekip skoczków. Jednak starania o nowy przydział rozpoczął już wcześniej. W marcu 1942 roku spotkał się w Warszawie z cichociemnym kpt. Alfredem Paczkowskim „Wanią”. Pełnił on w tym czasie funkcję dowódcy Odcinka III wydzielonej organizacji dywersyjnej „Wachlarz” z bazą w Brześciu nad Bugiem. Paczkowski tak opisał ten moment: Wtedy też spotkałem się z Piwnikiem. Miał już dość pracy, która nie odpowiadała jego usposobieniu. Chciał iść do akcji. Prosiłem ppłk „Inżyniera”, żeby załatwił przeniesienie Janka do „Wachlarza” [...].

1. Od lewej: Katarzyna Piwnik, Józef Piwnik, Wacław Sokołowski – brat Jakuba Sokołowskiego, męża Agnieszki Sokołowskiej (z domu Piwnik), Jan Piwnik Są w życiu człowieka daty, które głęboko zapadają w pamięć, stanowiąc granicę po przekroczeniu której obraz świata wydaje się zupełnie inny. Niezaprzeczalnie jednym z takich dni stał się 1 września 1939 r., kiedy to miliony Polaków wtłoczone zostały w tryby machiny wojennej.

1. Świadectwo dojrzałości Jana Piwnika Z okazji rozpoczęcia egzaminów maturalnych życzymy powodzenia wszystkim tegorocznym maturzystom. W maju 1932 r. w takiej samej sytuacji był Jan Piwnik, który zdawał maturę w Państwowym Męskim Gimnazjum im. Joachima Chreptowicza w Ostrowcu Świętokrzyskim.

1. Cichociemny por. Jan Piwnik "Ponury" wita przybyłego na Wykus kapelana ks. Mariana Majeckiego "Robaka". W tle cichociemny por. Eugeniusz Gedymin Kaszyński "Nurt", Wykus 12 IX 1943 r. Na piersi Piwnika widoczna baretka Orderu Wojennego Virtuti Militari V klasy, przyznanego mu za akcję w Pińsku Jak zapewne większość czytelników niniejszego bloga wie, za rozbicie w 1943 roku więzienia pińskiego por. Jan Piwnik został odznaczony Orderem Wojennym Virtuti Militari V klasy. Natomiast podczas symbolicznych uroczystości pogrzebowych jego prochów, jakie odbyły się w dniach 10-12 czerwca 1988 roku na Kielecczyźnie, przyznano mu VM IV klasy. Jak udało mi się ustalić w trakcie zbierania materiałów do zarysu biografii Piwnika, jego przygoda z najwyższym polskim odznaczeniem wojskowym była jednak nieco dłuższa…